Le Tour De Malaysia: Perak

Off to Bagan Dato. G kenduri khawin junior aku masa UPM. Lutfi aka Baja aka rempit. Aku panggil dia rempit sebab masa dia masuk UPM dia pakai moto lagenda merah. Kot. Ntahla.

Aku asyik tersebut g Alor Gajah ngan Bagan Gajah je. Maklumlah, ic aku pun angka 12. So, takla aku tau sangat nama tempat dekat Semenanjung Malaysia ni.

Umah Baja terletak dekat kawasan kampung. Perkampungan Jawa kot. Ayah ngan mak dia Jawa. Jawa asli sebab bahasa perantara parent dia ngan tetamu setempat adalah bahasa Jawa. Which is bagus sebab mereka pertahankan budaya mereka. Persetan dengan bahasa lain. Good. Self centred. I presume.

Kawasan kampong tu dikelilingi pokok kelapa. Baja kata ayah dia jual kelapa tua untuk buat santan dekat peraih. Tapi tak pula aku tanya kegiatan utama sara diri keluarga dia. Ye la, kalau setakat jual kelapa tua. Apa la sangat. Bukan nak bagi baja pun pokok kelapa yang dah matang. Mungkin ayah dia main bursa saham kot. Tak pun dia tolong manage hedge fund untuk George Soros. Tak pasti plak aku.

Perjalanan makan masa 3 jam. Sebab ikut jalan lama. Tak ikut PLUS sebab menurut saudara Mohd Farhan, PLUS lagi jauh compare ikut jalan lama. Aku ikut je, bukan aku tau pun. Kalau dia tipu lantak dia la.

First time aku jelajah Perak. Negeri kontovesi sebab Pakatan Rakyat yang hilang majoriti dewan undangan negeri g buat meeting bawah pokok. Pastu si Nizar bekas MB perak taknak pulangkan Camry hak negeri. Mungkin dia dah kecanduan naik keta tu kot. Takpun keta baru dia belum kuar lagi walaupun dah order.

Seingat aku kitorang ikut Rawang-Ijok-Sabak Bernam-Bagan Dato. Ntah. Tak pasti aku sebab aku follow Azman Firdaus je. Kalau dia bawak aku g Kepala Batas pun aku ikut je. Bukan aku tau jalan pun. Lagipun, aku berfikiran positif bahawa Azman Firdaus takkan kidnap aku sebab aku ni miskin. Ada Myvi je. Tapi aku hensem. Itu yang penting pun.

Pertengahan jalan tu kitorang pekena soto. Sodap eh kata orang Nogori. Mungkin sebab aku lapar. Masa aku amik Encik Muhammad Fauzi Salihin dan keluarga beliau pun dia hidangkan teh o je. Ingatkan dia nak serve aku dengan keropok lekor ngan roti pisang. Tapi takpe, terima kasih.

Soto cecah ngan teh o ais. Masa tu tengah hari lebih kurang jam 1. Sedap maut. Bolehlah buat isi perut. Setakat nak isi perut sampai ke majlis tu kira ok la..

Kitorang sampai lebih kruang jam 4 petang. Baja tengah lepak basuh periuk. Nampak macam orang tua plak. Padahal baru je sebulan khawin. Dari kejauhan rasa macam dia dah ada 7 orang cucu je.

Keadaan sekeliling kampung dia damai sungguh. Ni kalau dapat lepak tidur memang menarik. Tenang otak aku. Tapi tinggal dalam 3-4 hari je. Lebih dari tu bosan la pulak. Bila plak aku nak g tengok wayang. Tengok anak dara kampung naik moto tayar belakang pancit ada la. Tu pun tersengih-sengih cover muka sebab malu. Langgar ko pakai kete aku baru tau.

Lama juga kitorang lepak dekat umah dia. Sebab Farhan kata nak tunggu budak nama “umi”.. Sesat katanya. Setelah puas sesat dan menyesatkan, budak tu sampai dengan keta Swift ngan kete kia jenama apa ntah. Budak yang aku rasa pakwe umi tu pakai spek mata hitam. Budget hensem. Badan tak sasa, barang tersorong-sorong lagi nak tunjuk macho.

Puas mengutuk hasil karya mak bapak budak tu. Kitorang pun beransur pergi. Pun ikut jalan lama. Tapi ada lambat skit sebab singgah isi minyak ngan tunggu kawan aku bernama Abu Bakar Omar g toilet. Berak batu ke hape.. Sejuk enjin keta aku tunggu. Then singgah jap makan jagung rebus awek tepi jalan. Boleh la. Tak lah sesedap jagung Nelson.

Lebih kurang kul 8 setengah malam kitorang sampai depan rumah Muhammad Fauzi Salihin. Aku dengan En Abu Bakar Omar lepak makan jap dekat Maulana.

Balik terus aku terlelap. Tak sedar langsung. Ada orang tu tunggu aku call. Nasib laa. Aku penat gila drive. Siap sun burn lagi sebab layan Muhammad Fariz Muhammad Fauzi jalan-jalan keliling kawasan rumah Baja.

Selamat Pengantin Baru kepada Lutfi dan Pasangan. Terima kasih atas bungkusan makanan yang diberikan. Kalau ada masa ko khawin lagi jemput la aku. Dengan senang hati aku datang.

No comments:

Post a Comment